Afyonkarahisar’ın Şuhut ilçesinin yöresel yemeği olan ve çömlekte özel olarak yapılan keşkek, vatandaşların lezzet odağı

Yöremize has olan keşkek belki de bir asırdan beri ilçemizde bilinmekte ve keyifle yenilmektedir.  Geleneksel olarak hazırlanan bu yemek düğün yemeği olarak da bilinmektedir.

Anadolu’ da geleneksel olarak verilen ve kökenleri Şamanizm’e uzanan bir gelenektir. Anadolu’nun diğer birçok yöresinde bahçelere, sokaklara konulan tahta masalar ve tahta sandalyelerle gelen misafirlere ikram edilen, yöresel yemeklerden oluşur.

Misafirler yemeğe okuntu adı verilen çeşitli objelerle ya da davetiyelerle davet edilir. Yemekler yörede bu konu bilgi ve deneyimi olan kadınlarca büyük kazanlarda ve günler öncesinden başlayan hazırlıklarla, imece ile pişirilir. Düğün aşçıları denilen bu kadınlar imece usulüyle çalışırlar ve genelde yemek pişirmek için gerekli olan mutfak aletleri, kazanlar, siniler, yer sofraları, sofra bezleri, testiler, sürahiler, çatal-bıçaklar gibi gereçleri de temin ederler.  Keşkek yapımı söz konusuysa erkekler keşkek dövme işlemini yerine getirir, ya da keşkek için gerekli olan etleri sağlayacakları hayvanları keserler. Etler geleneksel olarak taze kesilen hayvanlardan elde edildiği halde günümüzde bu gelenek yerini farklı yöntemlerle et elde etmeye bırakmıştır. Yemeklerin çeşitliliği ve lezzeti ile misafirlerin iyi ağırlanması önemlidir. Ev sahibi genellikle düğün yemeklerinin lezzetli olması için özen gösterir ve bunu bir saygınlık olarak görür.

Anadolu’nun özellikle Doğu, Orta ve benzeri muhafazakâr- köktenci yörelerinde, kadınlar ve erkekler ayrıştırılsa da, Orta Asya kültüründe ve Şamanist kültürden gelen düğün yemeği toplantılarında birlikte yenildiğinde mutlu bir tören olduğundan, yemek hep birlikte yenilir. Düğün yemeğinin verildiği ev sahibinin kullandığı mekan kısıtlı ise komşular da düğün sahibine evlerini açar.  Bu evlere giden misafirlere de sinilerde ya da tepsiler ile yemek götürülür. Yemeklerin sunuş biçimleri de farklılıklar gösterebilir. Önceleri geleneksel olarak siniler içinde büyük bakır kaplara konan yemekler hep birlikte paylaşım içinde yenilirken, bugün farklı uygulamalara gidilebilmektedir. İkramı ailenin genç bireyleri masanın başında bekleyerek yapar, isteği olan misafirlere gerekli olanları temin ederler. Şehriye çorbası, düğün çorbası gibi çorbalarla başlayan yemek kapama, yuvarlama, yaprak sarması, karışık kızartma, keşkek gibi yemeklerin değişik kombinasyonlarının ikramı ile devam eder, yemek sonunda ise evde hazırlanmış baklava, un helvası, irmik helvası gibi tatlılar verilir.